कविता ईच्छामृत्यु-पत्र

बिक्रम सुब्बा
कविता    ईच्छामृत्यु-पत्र

पृय पत्नी, यो साठी वर्षे जन्म-घडी पार गर्दैगर्दा

ओछ्यान परेकी तिम्रै वारिसको नाताले

तिम्रो अग्रिम-मरणको मेरो ईच्छापत्र लेखिरहेछु -

अर्थात, मेरा काखमा अखण्ड शिर राखेर, मसँग

मुलायम-मुलायम माया बोल्दा-बोल्दै तिम्रो प्राण जाओस्

मौरीको रानीजस्तै लोकन्तीका झुण्डामा राखेर

मेरा घरको अग्नी-मण्डपमा तिमी पुर्‍याईएपछि

स्वागत-बडाइँका दर्जनौँ जोरनाले बन्दुक बजाउँदे

पच्चिसौँ च्याब्रुङ र नौमतीबाजा घन्केको साईतमा

पहिलो पटक जिउ नै सिरिङ्ग पार्ने तिम्रो हात छुँदै

मैले 'सौभग्यवती भव:' भनेर सिन्दुरले

तिम्रो भर्जिन सिउँदोमा हालेको भविष्य-वाणी पुगोस्

अर्थात, नरकको दैँत्यलाई पनि, तिम्रो

निधारमा 'विधवा' शब्द लेख्ने मौका नमिलोस्  

अर्थात, सिन्दुर-पोतेमै सजिएको तिम्रो सकल शरिर

घाटको अग्नी-देवलाई प्रसाद चढाउँन सकुँ

अंतिम घडीमा मेरा आँशु पनि कदापी खस्न दिन्न

अर्थात, तिम्रो रुद्रघण्टीमा घिडघिड तगारो पस्न दिन्न

महान अर्धाङ्गिनीलाई लगनको लुगामै विदा दिन सकुँ

यो साठी वर्षे जन्म-घडी पार गर्दैगर्दा, तिम्रो लागी

यही सम्मानीय मृत्युको ईच्छा-पत्र लेखिरहेछु पृये!

…तिम्रा कोखबाट निसृत लालाबालाका हात-पखेटा उम्रिसके 

अब तिनका आकाशको कुनै चिन्ता लिनु पर्दैन

अर्थात, खुशिसाथ तिमी पार्थिवयात्रा थाल 

रहलपहल घरघरायसी धन्दाहरू मैँझारु गरेर, मैले पनि 

त्यही क्रुर लाम्चो-अर्थी चढेर कात्रोको पहिरनमा

तिमीसम्म आउँने पर्यटन गर्नुछ पृये !

अर्थात, हामी दुई त एक मुटुका

आधा-आधा अनमोल धातुहरू कतै खोजेर-भेटेर

ईमान्दार देउताको आरनमा ढलोट दिव्य-आत्मा हौँ

अर्थात, हीराभन्दा बलियो हाम्रो प्रेमको ढिक्कोलाई

फुटाएर हरण गर्ने रावण कतै जन्मेकै छैन

तेसो त, मेरो देहको पनि म्याद पुगिसक्यो पृये!, बरु

मेरा आत्माको लागि पनि एक असल कुलको गर्भ खोजिदिराख्नु  

अर्थात, पवित्र नश्लका आत्माले अनिवार्य अवतार लिनु पर्छ

अनि फेरि भाँडाकुटीको भोज-भतेर सहित

हाम्रा पुतलीहरूको रमाईलो विहेको साईतमा

प्रणयका अनेक अध्याय र परिच्छेदहरू थप्नु पर्छ

अर्थात, फेरि कैलाशकुटमा हाम्रो एक चिटिक्क याक्सा थपेर

धुतुमुने र परीहरूले सिकुवा-आँगन भरिदिनुपर्छ

अर्थात, जनम-जनम सृष्टी-मुन्धुम बुन्दै जानुपर्छ

चखेवा जोडीको माया त

अजर-अमर पो हुन्छ त बाबै !

...अर्थात, कसैले चाहेपनि हामी कहिल्यै मर्दैनौँ पृये!

एकबारको पञ्चतत्व ध्वस्त भएपनि सिद्धिने होईन यो   

पवित्र प्रेमात्माहरू त झन् ज्योतीपुञ्जभै उदाउँछन्  

अर्थात, आत्म-मिलन भइसकेपछि अपरम्पार हुन्छन् 

त्यसैले मायालु पत्नी, तिम्रो नीजि निधारमा म

बारम्बार 'सौभाग्यवती'को छाप लगाईरहन चहान्छु

तसर्थ, अधिकृत वारिसको हैसियतले, तिम्रो खातिर

जुनी-जुनी विधवा नहुने ईच्छामृत्यु-पत्र लेखिरहेछु

एक अटल फैसला-पत्र लेखिरहेछु

…अर्थात, म लाखौँचोटी विधुर भएर हेला सहन्छु बरु, तर

'विधवा' तोकेर तिमी कतै लेखिनु मञ्जुर छैन मलाई

अर्थात, मेरै काखमा तिम्रो सर्वाङ्ग शरिर राखेर, मसँग

चोचोमोचोमा माया बोल्दा-बोल्दै प्राण जाओस्

पृय पत्नी, यो साठी वर्षे जन्म-घडी पार गर्दैगर्दा

तिम्रो यही ईच्छा-मृत्युको नोट-पत्र लेखिरहेछु

…अर्थात, हेर्दाहेर्दै आफ्नो सेनापती ढलेपछि

'विराङ्गना'को वीरचक्र-तक्माले शुसोभित गरेर

बाँकी युद्धको कमाण्ड सम्हाल्न चाहान्छु म

यही हो मेरो अन्तिम ईच्छा पृये…, त्यसपछि

शिरमा विजयको पगरीसहित म पनि उतै आउँनेछु…

तेसो त, मायाको रणभूमिमा मायात्माहरूलाई जित्ने

स्वर्गमालोकमा पनि कुनै देउता जन्मेका छैनन्…

र नरकमा पनि कुनै दैत्य जन्मेका छैनन्

अर्थात, चोखो प्रेमको वगैँचामा

आत्मा त एक अजम्बरी फुल हो पृये!

bikram subba