कविता

कविता
साहित्यकी ढुकढुकी वानीरा गिरी

प्रतेक नेपालीको मुटुको स्पन्दनमा
तातो अनि रातो रगत बनेर
नशा नशामा श्रीजनको लहर उचाल्दै
सगरमाथाको शिर देखि
मैदानी फाँटहरु  सम्म वाङ्गमयको उन्नति बिकास र स्थापनाका लागि
साहित्यको बंश उत्पादनमा  पराग बनेर उभिरह्यौ  !

हो तिमी सप्त गण्डकीको
किनारबाट उँभो बग्दै बग्दै
बालुवाका अनगिन्ती कणहरुमा
ढुंगाका  असिमित डोबहरुमा
अजंगका कान्ला र घुम्तीहरुमा
अनवरत पौडी खेल्दै र बहेलिदै
शिरु फुल्ने फाँटहरुसम्म 
साहासिलो साहित्यको फराकिलो खुराक बनेर उभिरह्यौ  !

वानीरा !
नारीरत्नको आदर्श र उचाइका लागि
पुजनीय बनेर र बनाइ राख्न
छोरी बुहारी  सासु र आमा सम्म
असमानताको कालो सीमारेखालाई
सदा सदाको लागि मेट्न र मेटाउन
कहिल्यौ ननिभ्ने प्रेमको ज्योति  बनेर
पालामा हैन मनमुटुमा दिप  बनेर उजेलियौ र उभिरह्यौ  !

शब्दका  सम्मोहनले
ओठ र आँखाहरुमा मुस्कुराउदै
सप्रेमी हातहरुमा स्नेहले चुम्दै
भाषा र साहित्यमा आजिबन समर्प्रित
कर्मठ  पौरखी र कर्तब्यसिल नारी तिमी
माटो मुटु र मनमा सदा सर्बदा झुलिरयौआदरणीय र सम्माननीय प्यारी वानीरा 
तिमी नेपाली भाषा बोलिने धर्तिभरि 
मुस्कुरायौ र फुलीरह्यौ !

कल्पना गिरी "भावुक"
काठमाडौँ
हाल इजरायल!