गजल ७४ शान्तिको दिप बनेर उठौं

गजल ,,

शान्तिको दिप बनेर उठौं  क्रान्तिको आगो बालेर नबसौ

सिरको टोपी  सगरमाथा  बैरीको सामु  ढालेर नबसौ|

,

ति धुपी सल्ला छाँगा  छहरा सुसेली हाल्दै बयली खेल्दछन  

पौरख  गरौँ   आफ्नै  हो  भनी  समय खेर  फालेर   नबसौ |

,

जाँदैछ खेर नदी र नाला चौतारी  पनि   हामीलाई कुर्दैछ 

फालेर खेर  यो युवा शक्ति पराईको  आँगन टालेर नबसौ|

,

न ठुलो रुप न ठुलो धन संसारमा ठुलो मान्छेको मन,

मानिस उस्तै रातो छ रगत  भेदभाब अब पालेर नबसौ|

,

सुगन्धित पारौं देशको माटो दुस्मनी छायाँ नपरोस भूमिमा,

सम्पदा  हाम्रो धनि छ साथी कुबिचार मनमा गालेर नबसौ|

,

कल्पना "भावुक"

काठमाडौँ