मर्यादाको बन्धन संग, नेलसम्झी भागिरह्यौ ।।
जवानिको उन्माद लाइ, नसकेर थेग्न तिम्ले ।
बदनामी त सधै सिरमा, फूल संम्झी टागिरह्यौ ।।
दुर्भाग्यले टाढा बनाइ, दु:ख पाउदा बुढो भए ।
मेरो माँया लिलाम गर्न, थोत्रो सम्झी लागिरह्यौ ।।
तिम्रो लागी ख़ुशी साट्न, पसिनामा डुबिरहे ।
पराई बाँहु आफ्नो संझी , रातभरि जागिरह्यौ ।।
जवानिको रंग उडी, प्रश्चतापमा जले पछि ।
नियतिलाई दोषी संझी, आफ्नै मृत्यू मागिरह्यौ ।।
नैतिकताको लक्ष्मण रेखा, जेलसम्झी नाघिरह्यौ ।
मर्यादाको बन्धन संग, नेलसम्झी भागिरह्यौ ।।
No comments:
Post a Comment